Hemel op aarde
Onvoorwaardelijke liefde begint meestal met zware tegenslagen
Julia is een nuchtere vrouw die het nodige heeft meegemaakt in haar leven. Wanneer duidelijk wordt dat een lang gekoesterde wens nooit in vervulling zal gaan en zij ook nog eens haar beste vriendin verliest, vlucht ze voor haar gevoelens en leeft er op los.
Wanneer dit niet meer voor haar werkt zal ze iets moeten veranderen. Maar wil ze dat? Kan ze dat? Ze heeft immers gezworen wraak te nemen op degene die verantwoordelijk is voor de dood van haar vriendin.
Dat ze daarbij hulp uit onverwachte hoek krijgt zint haar al helemaal niet. Om van zijn zweverige, spirituele gezwets maar te zwijgen. Wat een onzin! Wat begrijpt hij nou van de pijn die zij moet door- staan!? Hoe gaat ze daarmee haar doel bereiken? Of brengt hij haar juist wat ze nodig heeft? Misschien wel meer….
Hemel op aarde is opgedragen aan John Moes, van wie ik veel heb geleerd over spiritualiteit en mediumschap.
Hier alvast een voorproefje van Hemel op aarde:
Julia loopt achter Pascal een smalle oude trap op, waar een dun, vies vertrapt, groen tapijt overheen is gelegd. Hij heeft de sleutel van de voordeur van zijn anonieme bron gekregen. Het zou Julia niets verbazen als die bron in één van deze etages woont. De trap kraakt aan alle kanten en het ruikt er muf. Julia begint opnieuw te twijfelen of dit wel een goed idee is. Ze zijn van plan in te breken, echt inbreken! Zwijgend volgt Julia Pascal en probeert redenen te bedenken waarom het goed is dat zij nu iets illegaals gaan doen. Aangekomen op de juiste etage ziet Julia een rood geschilderde deur. Naast de mat ligt een stapeltje post waar Pascal direct door heen gaat. Hij laat af en toe goedkeurende geluiden horen. Hij maakt een paar enveloppen open en maakt foto’s van de inhoud. Hoe wil hij in hemelsnaam hier binnen komen? Van deze deur hebben ze geen sleutel. Vervolgens ziet ze hoe Pascal een klein setje gereedschap uit zijn zak haalt. Hoe komt hij daar in hemelsnaam aan? Hoe vaak doet hij dit wel niet? En allemaal voor zijn werk? Julia vindt het helemaal niets en is zwaar teleurgesteld dat ze dit over hem weet.
“Pascal.”
“Hhmm.”
“Ik heb me bedacht.”
Verontschuldigend kijkt ze naar Pascal die net voor het slot van de deur is geknield.
“Wat?! En Fran dan?!?” fluistert hij verbaasd.
Julia loopt terug naar de trap. Ze wil zich niet opnieuw laten om praten door hem.
“Sorry!”
Snel loopt Julia de eerste treden naar beneden en draait zich vlug om naar Pascal.
“Oké,” hoort ze hem nog zeggen, maar dan…. “Julia…Julia!!….”
